Obrzezanie (łac. circumcisio) polega na usunięciu części lub całości napletka pokrywającego żołądź prącia. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i trwa ok. 60 minut.

Obrzezanie można wykonać w sposób klasyczny z użyciem noża chirurgicznego oraz nowoczesną metodą laserową.

Najczęstszym wskazaniem do zabiegu obrzezania jest stulejka, czyli zwężenie ujścia napletka uniemożliwiające zsunięcie go z żołędzi.

Inne wskazania obejmują:

• podejrzenie nowotworu
• liszaj twardzinowy, określany też jako BXO (zarostowe zapalenie żołędzi prącia)
• nawracające stany zapalne napletka
• nawrotowy załupek
• nadmiar napletka, zbyt luźny napletek

Coraz więcej mężczyzn decyduje się na obrzezanie również ze względów kosmetycznych. Łatwiej w ten sposób jest utrzymać higienę, ponieważ pod napletkiem nie gromadzą się nieczystości.

Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że zabieg ten zmniejsza ryzyko zakażenia wirusem HIV, wirusem opryszczki narządów płciowych (HSV-2) oraz wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który wywołuje kłykciny, a u kobiet jest czynnikiem ryzyka raka szyjki macicy.

Rodzaje obrzezania

Obrzezanie możemy podzielić ze względu na położenie blizny po zabiegu:

• high (wysoko) – blizna oddalona od żołędzi prącia
• low (nisko) – blizna położona blisko rowka zażołędnego

W zależności od ilości pozostawionej skóry obrzezanie dzieli się na:

• loose (luźno) – pozostaje fragment skóry umożliwiający częściowe zakrycie żołędzi w spoczynku
• tight (ciasno) – resekcja większej ilości skóry, co sprawia, że pozostaje ona bardziej napięta

Ostatecznie możemy więc wyróżnić 4 rodzaje obrzezania:

• low and tight
• low and loose
• high and tight
• high and loose

Metodę obrzezania dobiera się w zależności od preferencji pacjenta oraz uwarunkowań anatomicznych. W przypadku stulejki, kiedy konieczne jest zresekowanie całości pierścienia zwężającego nie zawsze można pozostawić tyle skóry, aby uzyskać efekt “loose”.